by DOCUMENTO 24/5/2020 Η έκθεση της Κομισιον, ο εικονικός κόσμος του ευρωιερατείου και μία μπανανία Σταύρος Μαυρουδέας * Δημοσιεύθηκε η έκθεση ενισχυμένης εποπτείας της Κομισιόν για την Ελλάδα. Όσον αφορά τις εκτιμήσεις της είναι εκτός τόπου και χρόνου καθώς η σημερινή διπλή (υγειονομική και οικονομική) κρίση έχει αλλάξει δραματικά τα δεδομένα. Χαρακτηριστικά, ανεδαφικές είναι οι προβλέψεις για βασικές παραμέτρους του μνημονιακού Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής (ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας, δημοσιονομικοί δείκτες, βιωσιμότητα χρέους κ.λ.π.) που καθορίζει πάντα την πορεία της χώρας. Το μόνο ενδιαφέρον είναι ότι χαϊδεύει λίγο τις κυβερνητικές προβλέψεις (προ κορωναϊού) για την μεγέθυνση αν και δεν ενστερνίζεται πλήρως την υπερβολική αισιοδοξία τους. Βέβαια,
Topics:
Stavros Mavroudeas considers the following as important: Άρθρα σε εφημερίδες - Newspaper articles
This could be interesting, too:
Stavros Mavroudeas writes Η ταραχώδης διαδρομή του σύγχρονου ελληνικού καπιταλισμού – Στ.Μαυρουδέας, ΕφΣυν 14-15/12/2024
Stavros Mavroudeas writes Σχόλια σε άρθρο για το χρηματιστήριο τροφίμων και τις αυξήσεις των τιμών τους – ΒΗΜΑ 23/6/2024
Stavros Mavroudeas writes Λυδία λίθος για την Αριστερά η στάση απέναντι στην ΕΕ – Στ.Μαυρουδέας ΠΡΙΝ 8-9/6/2024
Stavros Mavroudeas writes «Οι καταστροφικές επιπτώσεις της ΕΕ στην Ελλάδα και τους εργαζόμενους» – Στ.Μαυρουδέας ΠΡΙΝ 20-21/4/2024
DOCUMENTO
24/5/2020
Η έκθεση της Κομισιον, ο εικονικός κόσμος του ευρωιερατείου
και μία μπανανία
Σταύρος Μαυρουδέας *
Δημοσιεύθηκε η έκθεση ενισχυμένης εποπτείας της Κομισιόν για την Ελλάδα. Όσον αφορά τις εκτιμήσεις της είναι εκτός τόπου και χρόνου καθώς η σημερινή διπλή (υγειονομική και οικονομική) κρίση έχει αλλάξει δραματικά τα δεδομένα. Χαρακτηριστικά, ανεδαφικές είναι οι προβλέψεις για βασικές παραμέτρους του μνημονιακού Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής (ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας, δημοσιονομικοί δείκτες, βιωσιμότητα χρέους κ.λ.π.) που καθορίζει πάντα την πορεία της χώρας. Το μόνο ενδιαφέρον είναι ότι χαϊδεύει λίγο τις κυβερνητικές προβλέψεις (προ κορωναϊού) για την μεγέθυνση αν και δεν ενστερνίζεται πλήρως την υπερβολική αισιοδοξία τους. Βέβαια, παραγνωρίζει την κάμψη του ρυθμού μεγέθυνσης ήδη πριν την διπλή σημερινή κρίση, θεωρεί ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα ενδυναμώνεται (αν και με αδυναμίες) ενώ είναι γνωστό ότι είναι ένας χάρτινος πύργος και βρίσκει το χρέος βιώσιμο όταν είναι προφανώς ότι δεν μειώθηκε ουσιαστικά. Επιπλέον, στα «ψιλά» της γράμματα κρύβει επώδυνες μνημονιακές ρυθμίσεις που εκκρεμούν (π.χ. κατάργηση προστασίας πρώτης κατοικίας, χειροτεύρευση του ασφαλιστικού συστήματος, διάλυση της ΔΕΗ). Μέσα στις σελίδες τεχνοκρατίζουσας ωραιοποίησης βρίσκει κανείς «διαμάντια» όπως την πρόβλεψη ότι το 2020 και 2021 η μεγέθυνση θα στηριχθεί (εκτός από την κατανάλωση) στις επενδύσεις* όταν ο σχηματισμός παγίου κεφαλαίου παραμένει εδώ και χρόνια ουσιαστικά στάσιμος σε χαμηλά επίπεδα. Συνοπτικά, η έκθεση είναι ένα ακόμη από τα γραφειοκρατικά κείμενα του ευρωιερατείου που έχουν ελάχιστη επιστημονική αξία και κυρίως δείχνουν πολιτικές ισορροπίες και στοχεύσεις.
Η εμφανής ανεδαφικότητα της έκθεσης δεν άφησε μεγάλα περιθώρια ψευδο-μονομαχίας μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με την πρώτη να επικαλείται τα εύσημα της ΕΕ για χρηστή οικονομική διαχείριση και τον δεύτερο να μηρυκάζει για το πραγματικό ύψος του προγράμματος αντιμετώπισης της διπλής κρίσης. Αυτή η αφασία των δύο βασικών κυβερνητικών ανταγωνιστών απορρέει από το γεγονός ότι ακολουθούν και οι δύο την ίδια οικονομική πολιτική, που υπαγορεύεται από το Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής.
Απέναντι στην εικονική πραγματικότητα του ευρωιερατείου και τις σκιαμαχίες των εγχώριων ελίτ η οικονομική πραγματικότητα της χώρας παραμένει τραγική. Δέκα χρόνια μετά την κρίση του 2010, με επώδυνα μνημόνια και εν μέσω μίας νέας κρίσης με σημαντική και απότομη συρρίκνωση της οικονομίας η χώρα παραμένει μια μπανανία, δέσμια των ξένων πατρώνων και της ελληνικής ιεραρχίας. Τα βασικά διαρθρωτικά προβλήματα της (π.χ. η «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού που θα πληρωθεί ακριβά στην τρέχουσα κρίση) όχι μόνο δεν αντιμετωπίσθηκαν αλλά επιδεινώθηκαν. Ο λόγος είναι απλός: είναι δημιουργήματα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Για να υπάρξει διέξοδος από αυτό τον φαύλο κύκλο πρέπει να σπάσει αυτό το κλουβί.
* Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
