Το διπλωματικό φιάσκο του κ. Μητσοτάκη

Το Μνημονιακό Τόξο δεν συναισθάνεται πως η εμπλοκή μας με την Λιβύη εξελίσσεται στο μεγαλύτερο ίσως διπλωματικό φιάσκο της Ελλάδας των τελευταίων ετών. Ένα φιάσκο-ήττα, μεγαλύτερο ακόμα και από εκείνο που έπληξε την αξιοπιστία της χώρας και τα συμφέροντα του λαού μας με τη στάση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά τον εμφύλιο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας.

Η Κυβέρνηση υποδέχτηκε τον στρατηγό Χαφτάρ εδώ στην Αθήνα. Πρόκειται για έναν σύγχρονο Κάραζιτς. Όπως στη δεκαετία του 90 υπερπατριώτες αγκάλιασαν τον Κάραζιτς αποξενώνοντας τους ουμανιστές του κόσμου πλήττοντας επί πλέον όσον αφορά την εικόνα και ισχύ της Ελλάδας, έτσι και σήμερα χαριεντιζόμενοι με τον Λίβυο πολέμαρχο πλήττετε και την εικόνα της χώρας και την γεω-στρατηγική μας θέση.

Πως φτάσαμε εδώ; Αρχικά με την ανίερη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ-Exxon-Totalτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Από την πρώτη στιγμή, το ΜέΡΑ25 προειδοποιούσε ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει λαμβάνειν κανένα οικονομικό όφελος, μόνο κόστη οικολογικά και μη. Επιπλέον τονίζαμε ότι αντί για ερείσματα στις Μεγάλες Δυνάμεις, αυτή η συμμαχία συνιστά τεράστιο δώρο στον Πρόεδρο Ερντογάν που του λύνετε τα χέρια να ενισχύσει την εσωτερική επικυριαρχία και να προβάλει την εξουσία του με επιθετικές ηγεμονικές κινήσεις στην περιοχή. Και ότι τέλος εγκλωβίζεστε σε διαδικασίες που δεν ελέγχετε, απελευθερώνετε δυνάμεις που δεν θα μπορείτε να χειραγωγήσετε. Κι αν ο μη γένητο έρθει μια σύρραξη στο Αιγαίο ή στο Λιβυκό Πέλαγος να είστε σίγουροι ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν θα κουνήσουν το μικρό τους δακτυλάκι αλλά, αντίθετα, θα τα βρουν με τον Ερντογάν υποβαθμίζοντας κι άλλο τη χώρα.

Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις επιβεβαιωθήκαμε. Η ανίερη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ-Exxon-Total ενίσχυσε τον Ερντογάν δίνοντας του στο εσωτερικό της χώρας και στην Μέση Ανατολή το άλλοθι να μεταφέρει το πεδίο σύγκρουσης στη Λιβύη με την συμφωνία με την αδύναμη κυβέρνηση της Τρίπολης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αμέσως έπεσε στην παγίδα του βάζοντας όλα τα αυγά της στο καλάθι της συμμαχίας με τον πολέμαρχο Χαφτάρ.

Στοιχημάτισε η Κυβέρνηση ότι ο Χαφτάρ θα ανέτρεπε την κυβέρνηση της Τρίπολης. Δεν σκέφτηκε καλά, όπως αποδείχθηκε. Δεν έδειξε ίχνος σωφροσύνης. Ακόμα και η Τουρκία που υποστήριζε την κυβέρνηση της Τρίπολης είχε την διορατικότητα να διατηρεί γέφυρες με την άλλη πλευρά. Σε συνέντευξη Τύπου στις 11 Ιανουαρίου ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών Μεβλούτ Καβούσογλου δήλωσε: «Δεν πρόκειται επ ουδενί λόγω να αγνοήσουμε τον Χαφτάρ. Έχει επίσης ρόλο να παίξει στη Λιβύη.» Με αλλα λόγια η Τουρκία αναγνώριζε την παρουσία του Χαφτάρ στην μελλοντική Λιβύη την ώρα που η Κυβέρνηση στοιχημάτιζε τα πάντα στον Χαφτάρ.

Όταν στις 8 Ιανουαρίου Πούτιν και Ερντογάν προέβησαν σε από κοινού έκκληση ανακωχής και πρόταση πολιτικής επίλυσης της κρίσης την οποία αποδέχθηκαν και οι δύο πλευρές, η Ελλάδα μπήκε,με προσωπική ευθύνη του Έλληνα Πρωθυπουργού στο περιθώριο της ειρηνευτικής διαδικασίας που ξεκίνησε στην Μόσχα και συνεχίζεται στο Βερολίνο, όπου προφανώς δεν κλήθηκε ο κ. Μητσοτάκης.

Ο μόνος τρόπος τα συμφέροντα της Ελλάδας να εξυπηρετηθούν είναι η χώρα μας να απελευθερωθεί από την ανίερη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ-Exxon-Total, να πάψει η Κυβέρνηση να ονειρεύεται μεγαλεία και πλούτη από υδρογονάνθρακες αγκαλιά με Νετανιάχου-Σίσσι-Τραμπ και Χαφτάρ, να δηλώσουμε ότι ο βυθός της Αν. Μεσογείου θα πρέπει να μείνει άθικτος από τρυπάνια, και ότι μαζί με την ΕΕ που κινείται στους ρυθμούς της Πράσινης Συμφωνίας, θα καταστήσουμε την Ελλάδα κέντρο βάρους ενός διεθνούς δικτύου ανανεώσιμης ενέργειας που θα αγκαλιάζει όλη τη Μεσόγειο και θα μας δίνει πραγματικές δυνατότητες να παίξουμε ειρηνευτικό ρόλο και να περιθωριοποιήσουμε εκείνους που επιβουλεύονται την ειρήνη και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα -τα οποία πρέπει να εξασφαλίσουμε, αλλά όχι για να τρυπήσουμε τον βυθό μας-.

Πατήστε εδώ για την συνομιλία με τον Γιώργο Χουδαλάκη (Read News FM) για το ίδιο θέμα