by Ο χάρτινος πύργος του κυβερνητικού οικονομικού αφηγήματος Στ. Μαυρουδέας Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας Πάντειο Πανεπιστήμιο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής Η σημερινή κυβέρνηση, ακολουθώντας την πεπατημένη και όλων των προκατόχων της, προβάλλει ένα αφήγημα οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας. Όπως και όλα τα προηγούμενα υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια στα λαϊκά στρώματα, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ελληνικής ολιγαρχίας (και προνομιακά των διαπλεκόμενων με αυτήν μερίδων της) και υπακούει πειθήνια στους ξένους πάτρωνες. Το αφήγημα αυτό βασίζεται στην ραγδαία αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης, των άμεσων ξένων επενδύσεων και βελτίωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (μέσω της αύξησης της ανταγωνιστικότητας). Έτσι υποτίθεται ότι θα υπερκαλυφθεί η ουσιαστικά διψήφια
Topics:
Stavros Mavroudeas considers the following as important: Άρθρα σε εφημερίδες - Newspaper articles
This could be interesting, too:
Stavros Mavroudeas writes «Οι καταστροφικές επιπτώσεις της ΕΕ στην Ελλάδα και τους εργαζόμενους» – Στ.Μαυρουδέας ΠΡΙΝ 20-21/4/2024
Stavros Mavroudeas writes Οκτώβριος 1917: Επανάσταση ή πραξικόπημα; – Στ.Μαυρουδέας, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 28-1-2024
Stavros Mavroudeas writes Το Νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια μετατρέπει την ανώτατη εκπαίδευση σε χώρο κερδοσκοπίας και επιδεινώνει την θέση της μεγάλης εργαζόμενης πλειονότητας της χώρας μας
Stavros Mavroudeas writes Οι σκοτεινές πλευρές του ελληνικού success story – In.gr
Ο χάρτινος πύργος του κυβερνητικού οικονομικού αφηγήματος
Στ. Μαυρουδέας
Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας
Πάντειο Πανεπιστήμιο
Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής
Η σημερινή κυβέρνηση, ακολουθώντας την πεπατημένη και όλων των προκατόχων της, προβάλλει ένα αφήγημα οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας. Όπως και όλα τα προηγούμενα υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια στα λαϊκά στρώματα, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ελληνικής ολιγαρχίας (και προνομιακά των διαπλεκόμενων με αυτήν μερίδων της) και υπακούει πειθήνια στους ξένους πάτρωνες. Το αφήγημα αυτό βασίζεται στην ραγδαία αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης, των άμεσων ξένων επενδύσεων και βελτίωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (μέσω της αύξησης της ανταγωνιστικότητας). Έτσι υποτίθεται ότι θα υπερκαλυφθεί η ουσιαστικά διψήφια υποχώρηση του ΑΕΠ (που συγκαλύφθηκε με στατιστικές αλχημείες σε μονοψήφιο νούμερο).
Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει.
Η αύξηση των ξένων άμεσων επενδύσεων είναι μη-σημαντική, ασταθής και περιορίζεται σε σκανδαλώδεις και διαπλεκόμενες εκποιήσεις των «ασημικών» της δημόσιας περιουσίας έναντι πινακίου φακής. Χαρακτηριστικά η προβεβλημένη ιστορία του Ελληνικού όπου ο όμιλος Λάτση δεν βάζει δεκάρα από την τσέπη του. Επιπλέον, οι ξένες επενδύσεις κατευθύνονται στους «παραδοσιακούς» τομείς της έγγειας ιδοκτησίας και του τουρισμού που απλά αναπαράγουν το στρεβλό παραγωγικό υπόδειγμα του ελληνικού καπιταλισμού. Όσο για τα περιβόητα «χρυσά κουτάλια» του Ταμείου Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης της ΕΕ, αυτά ακόμη να φανούν ενώ – λόγω του ουκρανικού – το μέλλον τους δεν είναι ιδιαίτερα λαμπρό.
Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας – το υποκριτικό επιχείρημα της ελληνικής ολιγαρχίας για την συμπίεση των μισθών – μετά από περισσότερα από δέκα χρόνια περιοριστικών και αντιλαϊκών πολιτικών παραμένει ένα κακόγουστο αστείο. Το προβληματικό παραγωγικό υπόδειγμα κάνει την οικονομία μόνιμα δέσμια εισαγωγών πρώτων υλών και ενδιάμεσων εισροών και αδύναμη να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της.
Η ιδιωτική κατανάλωση παραπαίει λόγω της αύξησης των εισοδηματικών ανισοτήτων και της φτώχειας των λαϊκών στρωμάτων. Η σημερινή κυβέρνηση προσπάθησε βίαια να την αύξήσει πιέζοντας να ξοδευθούν οι αυξημένες αποταμιεύσεις λόγω της πανδημικής καραντίνας. «Κλείστηκε το μάτι» στις επιχειρήσεις να αρχίσουν αυξήσεις τιμών επικαλούμενες υπαρκτές και ανύπαρκτες διαταραχές στις διεθνείς αλυσσίδες παραγωγής και εφοδιασμού. Έτσι, πριν τα ουκρανικά, εμφανίσθηκε ένας πληθωρισμός κερδών που οφειλόταν στην αύξηση των επιχειρηματικών περιθωρίων κέρδους. Η Σκύλλα του πληθωρισμού κερδών συνοδεύθηκε με την Χάρυβδη της με κυβερνητική κάλυψη συστηματικής ληστείας των καταθέσεων από το τραπεζικό καρτέλ μέσω των αρνητικών επιτοκίων.
Το επιστέγασμα αυτού του χάρτινου πύργου είναι η χρηματοδότηση ουσιαστικά προεκλογικών προϋπολογισμών (παρά την επανειλλημένη κυβερνητική αδυναμία υλοποίησης εκλογικού αιφνιδιασμού) μέσω της γιγάντωσης του εξωτερικού χρέους και με την πλήρη ανοχή των πάλαι ποτέ άτεγκτων Ευρωπαίων και Αμερικανών πατρώνων. Τα μέχρι σήμερα χαμηλά επιτόκια αποτέλεσαν το «λεφτόδενδρο» μιας κυβέρνησης που εξελέγη καταγγέλλοντας το σε όλους τους τόνους. Παράλληλα, προβλήθηκε ένα κυριολεκτικά παραμυθένιο πρόγραμμα ραγδαίας αποκλιμάκωσης του λόγου χρέους προς ΑΕΠ μέσω μιάς «βίαιης» (sic!) ανάπτυξης που φυσικά δεν ήρθε και ούτε μπορούσε να έρθει.
Σήμερα το κυβερνητικό αφήγημα καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Το ουκρανικό πυροδότησε μακροχρόνια συσσώρευμενες αντιφάσεις του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος και ιδιαίτερα σάπιου οικοδομήματος της ΕΕ. Και φυσικά όταν τρέμουν γίγαντες τότε μπανανίες όπως η ελληνική συγκλονίζονται. Ο πληθωρισμός ενισχύεται από τα ενεργειακά κόστη βοηθούμενος από την απίθανης βλακείας αλλά και βαθύτατης διαπλοκής «βίαιη απολιγνιτοποίηση» και του ξεπουλήματος της ΔΕΗ (που εγκαινίασε βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ) και προχωρά σε επίπεδα αδιανόητα για τις φαιδρές κυβερνητικές και ευρωενωσιακές προβλέψεις. Τα επιτόκια προβλέπεται γρηγορότερα του επισήμως δηλούμενου να πάρουν την ανιούσα. Και αντίστοιχα οι προοπτικές της οικονομίας επιδεινώνονται ραγδαία και γελοιοποιούν τις κυβερνητικές και ευρωενωσιακές προβλέψεις.
Η κυβέρνηση ελπίζει να ξεπεράσει τις συμπληγάδες βασιζόμενοι στην αδυναμία της συστημικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κλπ.). Ξεχνά όμως, μέσα στην αλαζονεία της εξουσίας, ότι οι λαοί ενίοτε ξυπνούν και τότε οι εξελίξεις μπαίνουν σε αχαρτογράφητα για το σύστημα νερά.
